Visie

Zonder aanraking geen ontwikkeling

De mens raakt van nature aan. Een moeder wiegt en streelt haar kind als het huilt. Je slaat je arm om een dierbare heen wanneer hij of zij verdriet heeft. Als je blij bent de ander te zien, dan raak je aan door een handdruk, een kus of een omhelzing. Aanraken is niet alleen heel natuurlijk, het is ook heel belangrijk. Niet alleen voor een kind is fysieke aandacht essentieel, ook daarna blijft aanraking de sleutel tot onze binnenwereld om vandaar uit in dialoog te blijven met onze buitenwereld.

Toestaan wie je bent

Het tempo van ons leven wordt steeds hoger: veranderingen, keuzes, informatiestromen en impulsen volgen elkaar razendsnel op. Juist daarom stem ik af op het tempo van de cliënt om zich aan zichzelf te ‘onthullen’. Zo ontstaat er ruimte voor een steeds grotere mate van zelfkennis, zelfvertrouwen en zelfsturing.

Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg

Het is niet ons probleem om nieuwe ideeën te genereren, maar om onze oude ideeën los te laten.
Voor volwassenen is leren vooral afleren. Met dit besef is het belangrijk om te accepteren hoe je, je leven tot nu toe geleefd hebt. Pas daarna komt de weg vrij voor groei. Het is zoals het is. Wanneer je, je gevecht tegen de onwrikbare realiteit stopt, komt er energie vrij om te kiezen voor wat je wél wil passend bij wie je werkelijk bent.
Doe je de dingen goed óf doe je de goede dingen.